Archiwum

1 stycznia 2012 roku, w Brzeskim Centrum Medycznym uruchomiony został Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR), który jest integralną częścią szpitala. SOR przygotowany jest pod względem strukturalnym, organizacyjnym i kadrowym do podejmowania działań diagnostyczno-leczniczych w stanach zagrożenia życia lub zdrowia.

Odchodzi stary rok. Okres przed świętami Bożego Narodzenia oraz miedzy świętami a Sylwestrem sprzyja spotkaniom, kolędowaniu, podsumowaniu starego roku i planom na przyszłość. Władze powiatu brzeskiego reprezentowane przez Starostę Powiatu Brzeskiego Macieja Stefańskiego i Wicestarostę Powiatu Brzeskiego Ryszarda Jończyka spotykały się w tym okresie z przedstawicielami wielu środowisk. Życzeniom, uściskom, błogosławieniom po prostu nie było końca, aby wszystkie w nowym roku się spełniły.

Genowefa Bobrycka i jej już nieżyjący mąż Józef mają powód do dumy. W 1957 r. przyszedł na świat ich pierwszy syn, cztery lata później drugi, a w 1966 r. najmłodszy – trzeci syn. I nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że wszyscy trzej synowie Państwa Bobryckich są lub byli związani ze służbą wojskową. Do dziś służy najstarszy z synów pełniąc funkcję Szefa Sztabu 10 Wrocławskiego Pułku Dowodzenia. Najmłodszy z synów służył w jednostce lotniczej w Łasku obsługując m.in. samoloty F16.

Wśród bieganiny po supermarketach, z głową zaprzątniętą myślami o karpiu, kutii i prezentach gubimy gdzieś po drodze – najważniejsze – ideę świąt Bożego Narodzenia. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pryska główne przesłanie świąt – dobroć, miłość, pomoc bliźnim. A przecież wystarczy zwolnić, zatrzymać się, pomyśleć – jak to się stało na brzeskim Placu Polonii Amerykańskiej przed kościołem p.w. św. Mikołaja, gdzie Brzeżanie i mieszkańcy okolic miasta przyłączyli się do Wielkiego Świątecznego Kolędowania młodzieży szkół ponadgimnazjalnych i Zespołu Szkół Specjalnych w Brzegu. Ich na pewno ogarnęła magiczna atmosfera Bożego Narodzenia.

Grudniowy kalendarz każdego Polaka pełen jest spotkań ze współpracownikami, znajomymi, przyjaciółmi. Te małe „Wigilie” poprzedzają tę najważniejszą – rodzinną, co nie znaczy, że ich rola jest mniejsza.